Eén avond, meer is er niet nodig. Eén avond met iemand die je eigelijk niet kent, en toch komt hij meer te weten over je dan je ooit had gedacht.
Met de technologie van vandaag, hebben we een compleet verschillend leven in vergelijking met 50 jaar geleden. Ons liefdesleven heeft zich dan ook vervormd naar de nieuwe normen die er nu zijn. Je kent het wel, een datingsapp waar je moet swipen op uiterlijk en waar innerlijk er eigenlijk niet toe doet. Na wat berichten heen en weer, is het tijd voor die eerste date die je eigenlijk kan vergelijken met een blind date. Je kent elkaar amper en nog nooit in het echt heb je elkaar eens kunnen zien. Vele verhalen die zich voordoen, zijn maar korte sprookjes. Toch komt er zelden iemand voorbij in de lange rij die je een kans wil geven in de liefde. Ik ging altijd eerst wandelen om toch een feeling te krijgen van de persoon waar je eigenlijk al een beetje hoop voor hebt. Want je weet maar nooit in deze tijden. Van schrikaanjagende tot innige dates die ik kan afvinken op het lijstje, hoop je toch steeds wanneer je jezelf weer vat op het swipen op diezelfde app. Zo ging het voor mij ook tot bijna anderhalf jaar geleden.
Die eerste maand wanneer je elkaar enkel stuurt zonder elkaar gezien te hebben. Die maand zou ik als de beste maand beschrijven. Je fantasie vliegt alle kanten op net zoals je hart doet op het moment dat je zijn naam ziet verschijnen. Sturen tot de hele vroege uurtjes op een doordeweekse dag met als gevolg, er met kleine oogjes aanwezig zijn in de ochtend. De vragen ‘wat als’ stellen en bij het denken aan die eerste kus beginnen de vlinders te fladderen. Dankzij een micro spraken we onze berichten in waardoor de ander een beeld kreeg van je stem. Bij elk bericht smolt ik weg. Je ziet het leven rooskleurig en nog steeds heb je geen idee of die persoon eigenlijk wel echt bestaat op deze wereld. Je kan je wel een vaag beeld vormen maar toch zit de kans erin dat de realiteit zich ver bevindt.
Na een grote maand was de dag aangebroken. Natuurlijk had mijn trein vertraging en was het de mooiste dag vol regen. Ik had een rode jas aan om op te vallen in de menigte. De vlinders namen toe naarmate de bestemming dichter kwam. Op voorhand hadden we besproken hoe onze eerste kus eruit zou zien en zijn we dan ook tot de conclusie gekomen dat we een kleine kus ging geven het moment we elkaar voor een eerste keer zagen. Enkel omdat de voorbijgaande maand zodanig goed verlopen was en we geen genoeg konden krijgen van elkaar zou dit gebeuren. Dit zou ook het ijs breken, want ja realiteit is iets anders dan achter een scherm verstopt zitten. De trein kwam bijna tot stilstand toen ik naar de deuren wilde wandelen. Het eerste wat me opviel was de rode jas van de vrouw voor mij, net zoals de vrouw in de andere wagon. Na het sturen van berichten op het perron, na het wanhopig rondkijken naar die ene persoon waar je op gewacht hebt, stond hij daar met een paraplu in zijn handen. Hij kwam naar me toe en gaf me een kleine kus zoals verwacht. Toch was die ene kus van enkele milliseconden genoeg om de hele zo in me los te laten.
We wandelden in de stad, arm in arm dicht bij elkaar onder de paraplu, zonder dat we ook maar enige stilte ondervonden. Hij toonde wat er te bezichtigen was voordat we een eerste, meer fatsoenlijke kus gaven. Ik dacht al oei, maar met nog een beetje vertrouwen ging ik verder in onze date. Het regende zo hard toen we op zoek waren naar een café om even te schuilen. Een café leek me niet zo’n goed idee, waarna we naar zijn huis vertrokken waar hij samenleefde met enkele vrienden. Met zenuwen voor het ontmoeten van zijn vrienden na een dik uur, stapte ik binnen en merkte ik al snel dat het wel meeviel. Hij gaf me een vertrouwd gevoel waardoor ik me thuis voelde. We gingen naar zijn kamer om onze date verder te zetten met een film. Onze gesprekken waren zo diepgaand dat we zelf de intro van de film gemist hebben. Onze benen verstrengeld in elkaar, effectief luisteren naar elkaar en een hele hoop aan verhalen, was de perfecte date voor mij. We kusten ook verder waardoor we elkaar meer aanvoelden en die ene minder goede kus al snel vergeten werd. Want ja, toen waren er nog zenuwen. Hij is de eerste die me op een eerste date zo comfortabel doet voelen dat ik alles vertelde zonder er ook maar over na te denken. Hij luisterde effectief en deelde ook zijn verhalen. Het was niet wat hij verwachtte.
Hij had het idee in zijn hoofd om een testrelatie te beginnen. Het komt erop neer dat je je gedraagt al een koppel maar dat je geen echt koppel bent. Geloof me, hij heeft het enkele malen moeten uitleggen. Je doet de alledaagse dingen die je normaal zou doen, min de ouders en het officiële. Indien er dan na enige tijd iemand zegt dat hij/zij het niet voelt of er een andere reden is om er niet mee door te gaan, kan je nog altijd uit elkaar gaan zonder hard feelings. Bij mij heet dit daten, bij hem dus niet. Dus ging ik er ook zo mee van start, het idee van daten. Na onze eerste date, dacht hij er echter anders over. Ik was al terug in mijn stad na een laatste treinrit die ik nog kon nemen, toen ik een bericht ontving. Hij was de kamer van een vriend waarmee hij toen samen woonde, binnen en gegaan en kortweg gezegd: “Dit is ze, aan die testrelatie doe ik niet meer mee. Ik behandel ze zoals ik mijn vriendin zou behandelen en zij doet maar wat ze zelf wil.” In het bericht stond het omschreven als de meest fantastische date dat hij ook kon hebben.
Enkele weken later was de grote vuurdoop. Hij ging mij voorstellen aan zijn familie, waarbij eerst zijn broer met zijn vriendin en daarna zijn ouders nog eens enkele weken later. Sindsdien zijn we als koppel gegroeid en kent hij me ondertussen beter dan dat ik mezelf ken. Ook ben ik hem achterna gegaan naar de andere kant van het land, waar hij eigenlijk is opgegroeid.
Door je hart open te stellen, iets wat ik nooit meer ging doen, laat je soms ook goede mensen toe. Mensen die alleen maar het beste met je voor hebben, mensen die echt luisteren en echt proberen te helpen. Niet alleen ik heb hem nodig maar wederzijds wordt dit gevoel ook beantwoord. Zelf in deze rare tijden hebben we elkaar gevonden en groeit de liefde naarmate de dagen verstrijken.